Warning: file_put_contents(): Only 0 of 7758 bytes written, possibly out of free disk space in /home/oav/public_html/uw.waw.pl/wp-content/plugins/comet-cache/src/includes/traits/Plugin/InstallUtils.php on line 349
Nowotwór przysadki mózgowej | Problemy z prolaktyną

Makrogruczolak przysadki mózgowej

Wysoki poziom prolaktyny w organizmie może prowadzić do powstawania gruczolaka przysadki mózgowej, czyli niezłośliwego nowotworu, który najczęściej występuje po zakończonym 40 roku życia. W skrajnych przypadkach może przemienić się w raka złośliwego.

Jeśli chodzi o jego rozmiar, to wyróżniamy mikrogruczolaka, którego średnica nie przekracza 1 cm oraz makrogruczolaka, którego średnica sięga powyżej 1cm. Oczywiście, duży guz może doprowadzić do degradacji opony twardej, zatoki jamistej, nerwów i naczyń czaszkowych. A, co najważniejsze, rozrastający się makrogruczolak uciska na miąższ przysadki, lejek i nerwy wzrokowe.

Warto wspomnieć o tym, że organizm wysyła do nas symptomy wskazujące na powstanie guza. Można go rozpoznać po nieustannych bólach głowy, pogarszającym się wzroku uniemożliwiającym sprawne się poruszanie. Oprócz tego, kobiety mogą się skarżyć na nadmierne owłosienie, nabrzmiałe piersi, zaburzenia menstrualne i problemy z zajściem w ciążę, a mężczyźni na impotencję czy obniżony poziom libido. Należy podkreślić to, że może powiększyć się jego rozmiar w stanie błogosławionym, a co najgorsze nie jest wskazane zażywanie leków na spadek prolaktyny przez kobiety ciężarne.

Poza tym, często jest guzem czynnym hormonalnie, czyli organizm nie ma żadnego wpływu na wydzielanie w nadmiarze hormonów, takich jak: prolaktyna, ACTH – który pobudza nadnercza i jest odpowiedzialny za chorobę Cushinga, hormon wzrostu oraz tyreotropinę powodującą niedoczynność tarczycy. Bywa jednak też, że gruczolaki nie wydzielają żadnych hormonów.

Najczęściej zostaje wykryty przez endokrynologa podczas badania hormonalnego, przez neurologa, który zauważył symptomy śródczaszkowego procesu chorobowego oraz przez okulistę, który zaobserwował zaburzenia w procesie widzenia. Jeśli lekarz podejrzewa występowanie groczulaka, powinien skierować pacjenta na rezonans magnetyczny, który pozwoli i określić rodzaj guza, a także zlokalizować miejsce jego występowania i jego stosunek do narządów sąsiednich. Wyniki tegoż badania odgrywają ogromne znaczenie w podjęciu dalszego leczenia.

Oczywiście, w żadnym wypadku nie można lekceważyć makrogruczalaka przysadki mózgowej, tylko w razie zaistniałych objawów chorobowych, niezwłocznie należy udać się do specjalisty, zanim będzie za późno. Niestety, niektóre szkody wywołane przez guza mogą być później nieodwracalne, a nawet gdy zostanie zbyt późno wykryty, konieczna będzie operacja neurochirurgiczna.